نجات تئاتر مشهد با اقدام بچه‌های تئاتر

امیری|شهرآرانیوز، برخی تئاتری‌ها معتقدند در شرایطی که مسئولان هیچ گام مؤثری در حمایت از هنرمندان تئاتر برنمی‌دارند، این خود بچه‌های تئاتر هستند که باید در حرکتی خودجوش برای حل مشکلات به پا خیزند. به‌عقیده آن‌ها الان وقت آن رسیده است تا خود بچه‌های تئاتر برای نجات تئاتر مشهد اقدام کنند.

 

جواد رحیم‌زاده از فعالان تئاتر کودک است و تجربه چندین‌بار حضور در طرح‌های خودجوش تئاتر کودک را دارد. براساس همین تجربه، او یکی از مشکلات اساسی در تئاتر مشهد را نبود انسجام و اتحاد میان فعالان تئاتر بیان می‌کند. رحیم‌زاده معتقد است که ما اهالی تئاتر مشهد باید در درجه اول باهم متحد شویم تا بتوانیم کارمان را به‌عنوان یک شغل ثابت کنیم.

 

او که خودش کارمند آموزش‌وپرورش نیز هست، می‌گوید: اگر من در تئاتر یک ردیف شغلی داشتم، به‌جای اینکه در آموزش‌وپرورش وقت بگذرانم تا درآمدی کسب کنم، همه نیرو و تلاشم را در تئاتر به کار می‌بردم، بنابراین ما به هم‌بستگی نیاز داریم تا خودمان و شغلمان را ثابت کنیم. 

 

 

 

او معتقد است اتفاقا در وضعیت کرونا برخی برنامه‌ها مثل جشنواره‌ها اصلا نباید برگزار شود، در عوض بودجه‌ همه ارگان‌هایی را که جشنواره برگزار می‌کنند، صرف زیرساخت‌های تئاتر کنند تا دست‌کم پس از این شرایط، در زمینه آموزش و دیگر زیرساخت‌های تئاتر مشکل نداشته باشیم. 

 

او معتقد است اینکه مسئولان برای ما کاری نمی‌کنند درست است، اما ما می‌توانیم از مسئولان مطالبه کنیم، درحالی‌که متأسفانه کار بچه‌های تئاتر بیشتر گله‌کردن است تا مطالبه‌گری. 

 

به گفته او در صورت مطالبه‌گری است که اهالی تئاتر می‌توانند کم‌کم موقعیتشان را تثبیت و روی کار خود به‌عنوان شغل حساب کنند تا مجبور نشویم در شرایط بحرانی در مسیرهای دیگری گام برداریم.

 

 

عباس جانفدا بیش از ۲ سال است که فعالیت‌های تئاتری خود را موقت کنار گذاشته است. او می‌گوید این کار را در اعتراض به وضعیتی انجام داده که باعث شده است هیچ انسجامی بین اهالی تئاتر نباشد.

 

جانفدا می‌گوید: اگر قرار باشد کاری برای تئاتر مشهد انجام شود، باید مشکل در بین خود بچه‌ها حل شود.

 

به گفته جانفدا مشکل اصلی را عده‌ای از اهالی تئاتر ایجاد کرده‌اند که یا خودشان در بدنه دولت هستند یا در دسته و گروه آن افراد قرار دارند. این مسئله سبب شده است همیشه در تئاتر مشکلاتی باشد که نتوانیم کارهای خودجوش برای سرپا نگهداشتن تئاتر انجام دهیم، در صورتی که در شرایط کنونی که چشم امیدی به مسئولان نیست، خود بچه‌های تئاتر باید حرکتی در این راستا انجام دهند. او معتقد است،  این افراد نمی‌گذارند وحدتی بین بچه‌های تئاتر باشد و همیشه باعث چند دستگی می‌شوند.

 

 

 

جانفدا در بخشی دیگر از صحبت‌هایش به شکاف نسل‌ها و اختلاف‌نظرهای فراوان میان هر دسته از تئاتری‌ها اشاره می‌کند و معتقد است: یگانه راه برای حل مشکل تئاتر مشهد این است که شخصیتی کاریزماتیک، به‌عنوان شخصی که همه اهالی تئاتر او را قبول داشته باشند، بچه‌های تئاتر را منسجم کند. چنین شخصیتی در بین بچه‌های فعال نداریم، اما واقعیت این است که اهالی تئاتر مشهد به این شخصیت نیاز دارند. ما به شخصی مانند دکتر لطفی نیاز داریم که معتمد همه اهالی تئاتر باشد و بتواند با یکی‌کردن حرف تئاتر مشهد به این امر کمک و جریان‌سازی کند.